Het is vijfeneenhalf jaar geleden dat we de vorige soloplaat van Spinvis mochten verwelkomen, maar in de tussenliggende tijd heeft Erik de Jong zich natuurlijk nuttig gemaakt met allerlei nevenprojecten en samenwerkingen. Er is dus reikhalzend uitgekeken naar deze plaat en het is het wachten inderdaad waard geweest. Trein Vuur Dageraad bevat muziek zoals we dat van Spinvis gewend zijn. Schijnbaar spaarzaam met instrumenten, maar zorgvuldig gearrangeerde songs met achteloos pakkende melodieën. Ook hier bezingt de Jong ons geworstel met het bestaan met een scherpe blik en mild gemoed. In zijn vaak droogkomische teksten weet hij door alledaagse zinnen op een ongebruikelijke manier achter elkaar te zetten een surrealistische, soms bijna filosofische sfeer op te roepen. De luisteraar mag vaak zelf invullen waar een song over gaat. Tienduizend Zwaluwen bij voorbeeld: gaat het over de vluchtelingencrisis, of is het een melancholiek afscheidslied? Meer nog dan voorganger Tot Ziens, Justine Keller is de sfeer hier vooral ingetogen; hilarische uithalen als Smalfilm of Kom In De Cockpit hoeven we niet te verwachten. Het meest luidruchtig (of het minst ingetogen) zijn Hallo Maandag, het uitbundige Dageraadplein, Artis en Stefan en Lisette (met Belle and Sebastian-achtig trompetje). Op Nachtwinkel doet celliste Saartje van Camp een reprise van de koortsdroom Lotus Europa. De plaat draait evenwel om het titelnummer, Alles Is en Hij Danst, songs over terugkijken op het leven en wat dat betekent voor de toekomst. Zo wordt Spinvis met de jaren beschouwender, maar zijn werk staat als een huis.
