Donkere wolken, regen en harde wind terwijl je binnen schuilt onder een dekentje bij de open haard. De perfecte setting voor het luisteren naar het nieuwe album van singer-songwriter Aimee Mann. Haar negende studio-album Mental Illness is naar haar eigen zeggen de meest droevige, trage, meest akoestische plaat die Mann kon maken. Teksten over gekwelde personages gelegd op een bedje van soft-rock, rustige folk en zachtjesaan wat vioolspel. Zo komt een psychiatrisch patiënt aan bod in Lies Of Summer, gaat het in Poor Judge en You Never Loved Me over iemand met een moeilijk liefdesleven en zit in Simple Fix de hoofdpersoon vast in een sleur. Bij het luisteren van Mental Illness mag je even ongegeneerd zwelgen in droefenis en problemen. Herkenbaar of niet, dat doet er niet toe. De lieflijke gitaar-rifjes, het zachte pianospel en de serene achtergrondstemmen maken de plaat hoe dan ook prachtig om naar te luisteren.
