De Malinese zangeres Oumou Sangaré is de afgelopen 25 jaar uitgegroeid tot de diva van de Afrikaanse pop, maar vooral tot een rolmodel voor Afrikaanse vrouwen. Feministisch maar toch sensueel, geworteld in traditie maar open voor nieuwe invloeden. Oumou maakte veel furore met haar teksten, die openlijk taboes doorbreken. Ze durft in haar nummers onderwerpen als gedwongen huwelijken en vrouwenbesnijdenis aan de kaak te stellen, maar zingt net zo gemakkelijk over vrouwelijke sensualiteit. Het Parijse productie-collectief Albert geeft op dit nieuwe album haar sound een zeer smaakvolle update met een strak opgenomen maar minimale ondersteuning voor haar soepele stem. We horen nog altijd de traditionele n’goni en van die heerlijke koortjes, maar er ligt ditmaal meer nadruk op de ritmes. Minata Waraba, een eerbetoon aan haar moeder, en Fadjamou zijn twee zeer sterke uptempo songs, terwijl langzamere nummers zoals Kounkoun en Mogoya gedragen worden door Sangaré’s indrukwekkende stemgeluid. Een verfrissend en gefocust album.
