Alweer het zevende album van de progressieve Amerikaanse metalband Mastodon. Conceptalbum Emperor of Sand vertelt het verhaal van een man die aan zijn lot is overgelaten in de woestijn. Vervloekt om door het barre landschap heen te blijven dwalen totdat hij aan zijn eind komt. Dit verhaal wordt gebruikt als symboliek voor waar de plaat daadwerkelijk over gaat: kanker. De bandleden zijn in hun familie en vriendenkring de afgelopen jaren veel mensen kwijtgeraakt. Muzikaal gezien is de plaat dan ook ontzettend hard en gelaagd. Er heerst een hartverscheurende sfeer, wat de plaat een intense en prachtige schoonheid geeft. Toch klinkt het nog typisch als een Mastodon album. Openingstrack Sultan's Curse is dan ook direct herkenbaar en overdonderend met stevige gitaren en harde, beukende drums. Halverwege de plaat volgt het spookachtige Roots Remain. Het begint met een zacht stukje gitaar dat steeds harder en voller opbouwt tot het geheel ontploft met een keiharde gitaar en prachtige uithalen van zanger Troy Sanders. Absoluut hoogtepunt is voor mij het nummer Clandestiny. Een nummer met invloeden uit het Midden-Oosten dat bij het refrein een duistere wending neemt. Give your life, so I can breathe, save a life, is all we need. De vervloekte man krijgt dat zijn einde nadert, de gitaren worden steviger. Clandestiny eindigt met een weergaloze gitaarsolo waarover het refrein wordt herhaald en langzaam uitfade. Kippenvel. Mastodon is er in geslaagd om een plaat met emotionele diepgang te brengen in zowel de muziek als de teksten.
