De internationale band Ephemerals, uit Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten, zijn met hun eerste twee albums vooral onder de noemer Modern Soul geschoven, maar met hun derde LP maken ze het de hokjesgeesten onder ons een stuk moeilijker. De ritmesectie lijkt vooral richting jazz te schuiven, hoewel de compacte songs nog steeds hun binding met klassieke Rhythm ’n Blues ten toon spreidt. Zanger Wolfgang Patrick Valbrun, oorspronkelijk uit New York, maar anno nu uit Parijs opererend, lijkt qua intonatie een beetje op Anthony Kiedis, waarmee gelijk de funky inslag is verklaard. Met de hoofdrol voor de blazers, trompet en saxofoon, is het gehele spectrum van de zwarte muziek compleet, en weet Ephemerals een album lang boeiend te blijven, en aangezien er zelden gas terug wordt genomen, ook nog eens dansbaar. Ook live een belevenis, en in de huiskamer net zo effectief.
