Dat het meisje met de gouden voortanden mooi kan zingen, konden we al horen op voorganger Together Alone. Met de komst van dit tweede album is echter goed te horen hoe andere mensen een groot stempel drukten op haar debuut. Dit keer heeft Anouk Teeuwe alle touwtjes zelf in handen gehouden, en met positief gevolg. Haar prachtig dramatische zang is beter gedoseerd, en haar teksten zijn duidelijk persoonlijker geworden. Dat dat soms tenenkrommend Engels oplevert, vind ik niet eens erg. Complimenten ook voor bassist Michel van Schie die in Don't bijvoorbeeld met zijn spel het nummer extra jus geeft. De vari