Met de tweede worp Deluxe Editions van The Kinks zijn we meteen op het hoogtepunt van de band beland. Op Kink Kontroversy waren de eerste sporen van Ray Davies’ geniale composities al hoorbaar, op Face To Face en Something Else bereiken ze een niveau dat van grote invloed op de Britse popmuziek zal zijn. Als geen ander weet Davies de Engelse moraal met een satirische kijk te doorgronden en er ook nog hits mee te scoren. Sunny Afternoon is de single die het briljante Face To Face inluidt, de rest van het album is een bonte collectie aan muzikale stijlen die door een nog bontere verzameling aan karakters bevolkt wordt. Op de Deluxe Editie vinden we de al eerder uitgebrachte bonustracks terug, deze keer in de mono en de stereo versie.
Something Else vervolgt de weg van Face To Face en bevat de klassieker Waterloo Sunset – misschien wel het beste nummer dat Davies schreef. Ook hier de bekende bonustracks en alles in de mono en stereoversie, maar Something Else heeft gelukkig nog wat meer in de bonus: een fraaie BBC sessie en een aantal niet eerder uitgebrachte alternatieve versies maken deze Deluxe Editie af.
Het commerciële succes blijft daarna uit, doch Davies’ creativiteit is nog lang niet opgedroogd. In 1968 verschijnt het briljante Village Green Preservation Society dat in 2009 al in een driedubbele editie verscheen en een jaartje later Arthur (Or The Decline And Fall Of The British Empire). Bassist Peter Quaife is vervangen en de band kan eindelijk – na een tijdje in de ban te hebben gezeten – toeren in de VS. Arthur is een conceptalbum en handelt over een Londenaar die na WO II verhuist naar Australië. Davies maakt alle literaire pretenties waar met een songcyclus waarin het Britse leven na de oorlog schrijnender dan ooit wordt blootgelegd. Het album laat een band horen die meer richting rock gaat, een stijlwijziging waarmee ze vooral in de VS succes gaan krijgen. BBC opnames en diverse alternatieve takes en mixes vervolmaken de Deluxe Editie.