IGGY & THE STOOGES

Is The Stooges een plaat die weliswaar hard is maar toch mooi in balans, en bevestigt opvolger Fun House (1970) deze status, dan is het in 1972 opgenomen en in 1973 uitgebrachte Raw Power het krankzinnige eindpunt van een dolgedraaide band. Ron Asheton is geswitcht naar bas en James Williamson speelt nu de gitaar. Het geluid van de plaat is kil, fel en elektrisch. Minder bonkig dan dat van de twee voorgangers die nog ergens aan de stuiterende bluesbeat van Bo Diddley schatplichtig zijn. Gimme Some Skin, I Got A Right en natuurlijk Search And Destroy zetten de toon voor de jaren erna. Op het podium staat Iggy met blote bast minutenlang provocatief de zaal in te turen om er vervolgens recht in te duiken. Zo vindt hij het stagediven uit. De gekte van Raw Power blijkt achteraf nog steeds prima genietbare rock ’n roll.