Zangeres Mish Barber-Way van punkband White Lung leidde de laatste jaren een veel te burgerlijk leven om harde, duistere songs te schrijven. Zodoende kroop ze in de fictieve huid van onder meer vechtersbazen en moordenaars. Het resultaat: een ouderwetse portie riot en post-punk. Tijd om na te denken is amper, want de tien tracks razen in hoog tempo voorbij en laten je achter alsof je bent overreden door een stoomwals.