Saxofonist Stetson is niet binnen een kader te vatten, en op deze bewerking van Henryk Górecki’s 3rd Symphony wordt dit nog maar eens bevestigd. Niet voor niets wordt Górecki gezien als een voorloper van de Avant Garde, hoewel hij wel degelijk een zeer klassieke en conservatieve achtergrond had. Net als op Stetson’s vorige album werkte hij nauw samen met onder andere Sarah Neufeld (Arcade Fire) en worden invloeden uit de metal, indie pop, jazz en natuurlijk modern klassiek samengebald in een onwaarschijnlijke, maar bepaald niet richtingloze, chaos. Na een overdonderend intro snijdt de ineens verschijnende stem van Stetson’s zus, Mezzo Sopraan Megan door de ziel heen. Colin Stetson is de inspirerende leider van het geheel, maar eist zeker niet constant de hoofdrol op. Met name de scheurende elektrische gitaar geeft een dimensie aan de Symfonie Van Treurliederen die het in eerdere uitvoeringen zeker niet had. Op zoek naar een bijzondere luisterervaring? Bij deze gevonden.
