GAZPACHO

Gazpacho wordt dikwijls in een adem genoemd met Marillion en Porcupine Tree. Maar vanaf Molok, de negende plaat alweer van de Noren, is het onvermijdelijk om ook David Sylvian en Japan en van die band vooral een plaat als Tin Drum te noemen. De Noren kruiden op het zeer indrukwekkende Molok, hun galante progrock met wereldmuziek, gemaakt op unieke instrumenten uit alle windstreken die zo uit het museum de studio in Oslo zijn binnen gesleept. Kon de band er zelf niet mee overweg dan werd er een kundige muzikant bijgehaald. Het gekwelde stemgeluid van Jan Hendrik Ohme, die ondanks de aanwas van stoppels uiterlijk nog steeds op Harry Potter lijkt, onderstreept de referentie aan David Sylvian, evenals de manier van drummen van Lars Erik Asp. Hij grossiert in van die trage, snoeiharde gortdroge klappen, die ook het handelsmerk zijn van Sylvian’s broer Steven Jansen.
Molok vereist wel een flink aantal draaibeurten. Het geduld wordt echter rijkelijk beloond, zeker als de luisteraar ook aandacht weet op te brengen voor de teksten en de diepere bedoelingen van deze conceptplaat over religie. De conclusie dringt zich op dat dit progrockplaat numero uno van 2015 is.