DEWOLFF

Dit trio uit Geleen was gemiddeld nog geen achttien toen ze eind 2009 hun overdonderende debuutplaat uitbrachten: Strange Fruits And Undiscovered Plants, dat bol stond van de invloeden van Cream, Deep Purple, The Doors en Jimi Hendrix. Die zompige psychedelische bluesrock komt op Orchards/Lupine weer likkebaardend lekker terug, maar DeWolff is hier vooral een flink stuk verder. Organist Robin Piso, die gelukkig nog steeds vol op zijn Hammond gaat, heeft in de tussentijd ook de mellotron ontdekt. Dat blijkt op Diamonds, Higher Than The Sun en Poison, die invloeden verraden van de progrock van de vroege King Crimson en Pink Floyd. Love In C Minor en Seashell Woman eindigen dan weer met dreunend gitaarwerk waar Black Sabbath jaloers op kan zijn, terwijl op Fever de verraderlijke luchtigheid van het late werk van The Beatles doorklinkt. Hoogtepunten van deze plaat zijn uitgesponnen nummers als Diamonds, Everything Everywhere en The Pistol, waar deze jongens helemaal laten zien wat ze muzikaal in hun mars hebben. Want dat is de kracht van DeWolff: ze grijpen weliswaar terug op al die prachtmuziek uit de late jaren zestig en vroege jaren zeventig, maar ze maken er een eigen, caleidoscopisch geluid van. Waarmee deze jonkies laten zien dat je uit al die oude invloeden decennia later nog een frisse sound kunt brouwen.