In 2008 bevond het leven van Paul Weller zich op een keerpunt. De jaren daarvoor waren in een roes van alcohol voorbij gegaan en het was tijd daarmee te stoppen. Hij hervond het geluk in de relatie met Hannah Andrews met wie hij een tweeling kreeg. In 2012 verscheen Sonic Kicks en dat werd prompt een van de beste platen uit zijn bepaald niet geringe carrière. Weller had het speelplezier weer terug gevonden en liet alle muziek die hem beïnvloed had samenkomen in een kaleidoscopische plaat. Het is nu tijd voor de opvolger en het mag gezegd worden, Saturns Pattern doet beslist niet onder voor Sonic Kicks. Ook op de nieuwe plaat is improvisatie het toverwoord. Opener White Sky zet meteen de toon en laat een palet aan geluiden horen die meteen indruk maakt. Weller heeft zijn band onderworpen aan een streng regime van repetities en opnames en dat betaald zich uit in originele arrangementen die hoewel doordacht ook weer spontaan klinken. Oudgediende Steve Craddock speelt een belangrijke rol, maar ook de jonkies is Weller niet vergeten. Josh McClorey van The Strypes is een zielsverwant en mag met de Modfather meedoen. Het resulteert in een van de sterkste platen die Weller ooit maakte en alleen dat al dwingt eeuwig respect af.
