Unknown Mortal Orchestra's vorige album II was een plaat over eenzaamheid, waarmee de band ironisch genoeg doorbrak en twee keer de wereld over reisde. Een ontmoeting op tournee bleek de vrucht te zijn voor het thema van de opvolger, waarin bandleider Ruban Nielson nu juist de perikelen bezingt die zich in moderne relaties voordoen. Op Multi-Love worden ineens twee stappen vooruit gezet. Was de muziek van de band eerst nog redelijk eenvoudig als retro te bestempelen, daar klinken de negen nieuwe nummers zo fris als een hoentje. Enerzijds komt dit door de hi-fi productie en toevoeging van elektronica, anderzijds door de diversiteit in songmateriaal. Nielson schikt als een bloemist moeiteloos psychedelica, pop, soul en funk tot een flitsend boeket. Sommige nummers (Like Acid Rain, de titelsong, en met name Can't Keep Checking My Phone, dat haast klinkt als Hot Chip) zouden helemaal niet misstaan op de dansvloer. Multi-Love onderstreept niet alleen Nielson's vaardigheid als zanger en liedjesschrijver. Het katapulteert Unknown Mortal Orchestra bovendien definitief uit de blogosphere naar de mainstage.
