In de loop der tijd veranderde de begeleidingsband rond Rachel Unthank, meer en meer in een echte band. Al geruime tijd deelt ze nu de microfoon met zus Becky en muzikaal zijn The Unthanks al lang niet meer te vangen onder alleen het kopje Britse folk. Ondanks dat de folk altijd wel blijft weerklinken in de vocalen, wordt telkens het avontuur opgezocht. Mount The Air is hiervan het beste voorbeeld. Het album start met de ruim tien minuten durende titelsong en behalve breed opgezette orkestratie, een gedragen geluid en spannende ingevingen, verrast het door halverwege even te transformeren in jazz. Alles is tot in de puntjes uitgewerkt en zonder uit de toon te vallen flirt Mount The Air met invloeden als jazz en trip hop, hoewel het kalme beschouwende karakter van de plaat nauwelijks van richting verandert. Het slotstuk Waiting laat als teder instrumentaaltje de luisteraar laat bijkomen van een indrukwekkend album.
