ROMEIJN, AAFKE

Hoewel ooit debuterend in het Engels, heeft Aafke Romeijn op haar tweede volledige album voor de directheid van de Nederlandse taal gekozen. Nummers als Broertje en Karakter, opgebouwd rond haar eigen prachtige pianospel worden daardoor extra breekbaar. Tegelijkertijd wordt ze agressiever dan ooit in het felle, elektronische Kalashnikov. Ergens tussen die uitersten liggen sferische composities als A2, het eerste van een drieluik, A50 en A12 zijn de andere twee, geïnspireerd door het vaderlandse wegennet en bovenal de beweging die daarop plaats vindt. Tekstueel vormen intermenselijke relaties in de breedste zin van het woord de rode draad, soms zijn het familiebanden, dan weer liefdesrelaties, terwijl ook de voor haar uit het leven gegrepen (Juf Romeijn is lerares) leraar-leerling verhouding nog wel eens terugkomt. In de bonus een alternatieve, zwoele versie van het elders op het album hard gespeelde Bint en een piano versie van Huilend Naar De Club van De Jeugd Van Tegenwoordig. Een bijzonder talent, wiens werk in het Nederlands nog steviger binnenkomt.