Voor de meeste artiesten zou een gat van negen jaar tussen twee albums enorm veel zijn, maar in het universum van Vashti Bunyan valt dat wel mee. Tussen haar debuut Just Another Diamond Day en haar tweede plaat, Lookaftering, zat immers maar liefst vijfendertig jaar. Het blijft een mooi verhaal hoe deze inmiddels bijna 70-jarige in het vorige decennium na de heruitgave van haar verloren meesterwerk uit 1970 door een nieuwe generatie fans (Devendra Banhart, Animal Collective) geïnspireerd werd om weer muziek te maken. Kreeg ze op Lookaftering veel hulp van anderen, op Heartleap doet ze bijna alles alleen. Niet dat dit heel veel uitmaakt voor het geluid. Opnieuw vormen piano en akoestische gitaar de basis, soms ondersteund door fluit en strijkinstrumenten. De hoofdrol is wederom voor haar hoge fluisterstem. Met 2014 heeft dit niet zoveel te maken. Met 1970 ook niet. Net als Just Another Diamond Day en Lookaftering lijkt deze prachtige en betoverende plaat afkomstig uit een andere wereld.