HENDRIX, JIMI

Rainbow Bridge is de tweede postume plaat en al meer een allegaartje van opnames. Zo is Pali Gap een edit uit een jam en pakt de guide-vocal in het fraaie Hey Baby, dat nog niet af was, gelukkig wonderschoon uit. (Vandaar de openingszin: ‘Is the microphone on?’) Room Full Of Mirrors en Earth Blues zijn echter sleutelnummers in het oevre van Hendrix, iets wat ook geldt voor Dolly Dagger. Het live opgenomen Hear My Train A Comin', afkomstig van het eerste Berkeley-concert, behoort tot het best livewerk dat Hendrix ooit geproduceerd heeft en een studioversie van Star Spangled Banner, waarin gitaren gestapeld worden als een soort synthesizer, is eigenlijk een rariteit. Rainbow Bridge is als losse plaat prima verteerbaar en een welkome toevoeging maar haalt het niveau van The Cry Of Love niet. Toch is deze plaat wel degelijk essentieel, al was het maar omdat op Rainbow Bridge veel meer de verschillende kanten van Hendrix te beluisteren zijn. Opnieuw een welkome aanvulling in de canon dus.