Oude Engelse knarren hadden in het begin van de jaren tachtig het oor van John Peel, met een eigen versie van het Jamaicaanse geluid. Na de release van hun eerste ep werden ze zelfs gezien als de next big thing in de Britse reggae, wat gezien de concurrentie toentertijd wel iets wilde zeggen. In het decennium dat volgde maakten ze de belofte waar, middels heel veel gigs en puike platen, onder andere met de Mad Professor, maar verdwenen in de jaren negentig langzaam in de obscuriteit, hoewel ze nooit helemaal werden vergeten. In het nieuwe millennium komen er succesvolle digitale reissues en concerten, plus in 2012 een nieuw album. Opvolger Ghetto Feel staat zeer stevig in zijn rootsschoenen. De experience dendert er vanaf, maar het enthousiasme is als dat van jonge honden.