TUNE-YARDS

tUnE-yArDs is het alter ego van de Amerikaanse muzikante Merill Garbus. Haar tweede plaat, het in 2011 verschenen W H O K I L L, schopte het, waarschijnlijk ook tot haar eigen verbazing, tot flink wat Amerikaanse jaarlijstjes, waardoor Nikki Nack opeens een plaat is waar met zeer hoge verwachtingen naar wordt uitgekeken. De muziek van tUnE-yArDs leek op W H O K I L L tegelijkertijd op van alles en helemaal niets en kon misschien nog het best worden vergeleken met de briljante platen die de Amsterdamse Solex rond de millenniumwisseling maakte. Ook Nikki Nack is een volstrekt ongrijpbare plaat. De springerige elektronische instrumentatie is lastig thuis te brengen en ook in vocaal opzicht is de muziek van tUnE-yArDs maar moeilijk te plaatsen. Vergeleken met zijn voorganger laat Nikki Nack meer invloeden uit de zwarte muziek horen en dit varieert van Afrikaanse en Caribische muziek tot hiphop en funk. Af en toe doet Nikki Nack wel wat denken aan de fameuze Tom Tom Club, maar ook bij beluistering van de derde plaat van tUnE-yArDs is vergelijken uiteindelijk zinloos. Nikki Nack is een krankzinnige plaat vol wereldvreemde ritmes en songs zonder enig houvast, maar op een gegeven moment valt het kwartje en wil je niet meer zonder, want veel avontuurlijker dan deze kom je ze niet vaak tegen.