Zo kort na de Wacken-set uit 2012 lijkt het erop dat Saxon de ene na de andere liveplaat er uitgooit. Bij nadere beschouwing blijkt dat wel mee te vallen, zeker als je het vergelijkt met die andere Engelse band. St. George’s Day is opgenomen tijdens de Sacrifice-tour en laat naast een flinke portie nieuw werk vooral klassiekers uit de carrière van Byford en zijn kompanen horen. Vijf nummers van dat prima Sacrifice vallen ons te deel en met Conquistador van Metalhead (1999) hebben we het modernste gehad. Voor de rest bevolken vooral klassiekers als Power And The Glory, Never Surrender en And The Bands Play On de eerste schijf, terwijl de tweede schijf op Ride Like The Wind na alleen maar klassiekers bevat. Het lijken de zoveelste versies maar de liefhebber kan er geen genoeg van krijgen, al was het maar omdat de band speelt alsof het de eerste keer is dat deze nummers in de groeven gewerkt worden en het nog klassiekers moeten worden. Top dus.
