Wie of wat Roslyn is? Tja, het kán dat kleine plaatsje in de Amerikaanse staat Washington zijn. Maar ik denk het in dit geval niet. Want over dat gehucht met minder dan duizend inwoners, heeft Bon Iver ooit al eens een song geschreven. En da’s muzikaal toch heel duidelijk een ander muzikaal kopje thee, dan The Sore Losers uit België.
Die noemen hun tweede dampende, knetterende, rauwe, stomende plaat om een heel andere reden Roslyn. Roslyn namelijk is een ‘zij’. Een intelligente en (vast ook) knappe dame die alleen maar bezongen, geëerd en verwend dient te worden. Met liefdevolle pompende blues, met stomende rock, met gierende gitaren met beukende drumpartijen. Denk Triggerfinger, denk Automatic Sam, denk Jeff Tweedy-on speed. Wát zeg ik: denk Led Zeppelin.
Ja, The Sore Losers zijn anno 2014 inderdaad nog beter dan tijdens hun debuut. Kort en goed? Luister naar deze plaat en je weet direct dat die dame genaamd Roslyn zelf vast ook zeer aandachtig luistert naar haar te gekke eerbetoon. Omdat het materiaal overtuigt. Omdat de songs aankomen. Omdat ze recht uit het hart komen.
