SIX FEET UNDER

Er zijn bands waarvan je bij elke release precies kunt verwachten wat ze doen. Six feet under laat op 13 rudimentaire death metal horen zoals dat ooit bedoeld was.Bot, agressief en met de bekende SFU groove. Volgens dreadkoning Barnes is de spontaniteit van het album te danken aan het recordtempo waarin het geschreven en opgenomen is. Beide activiteiten hebben bijna gelijktijdig plaatsgevonden, en Barnes tekent deze keer ook voor de productie. Bij Decomposition Of The Human Race gaan na het basintro direct de remmen los. Samen met Somewhere In The Darkness blijft het refrein en de gitaarriff bij eerste beluistering direct in je hoofd zitten. Ook de hoofdriff van 13 is van soorgelijke klasse en onderstreept samen met de open akkoorden de kracht van deze band; lomper dan lomp. Over het algemeen wordt voor SFU begrippen de vaart er goed in gehouden en bij afsluiter Stump wordt nog een keer alles uit de kast gehaald. Geweldig dat de band na jaren nog zo gedreven klinkt!