The Terror. Klinkt niet al te vrolijk. En nee, dat is dit album allerminst. Zanger en multi-instrumentalist Steven Drozd heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om zijn heroïnejaren te verpakken
in negen duistere, grimmige nummers. De tijden van opgewekte hits als Do You Realize en She Don’t Use Jelly waren al langer vervlogen, maar donkerder dan dit kan het vrijwel niet worden. In een
afkickkliniek schreef Drozd jaren geleden over het kwijtraken van dierbaren, over het leven van shot naar shot en het verwerken van tegenslag na tegenslag. Het gros van dit materiaal werkte hij uit
met zijn trouwe schrijfpartner Wayne Coyne. The Terror voelt een beetje aan als een consistentere, meanderende en vooral kalmere versie van het lange, psychedelische Embryonic (2009). Een klein uur
herhalende grondtonen, ijzingwekkende ambient en krakende geluiden en beats; album nummer veertien is wederom een fraaie toevoeging aan het grootse oeuvre van deze Amerikaanse rockers.