Haar debuut Half Way Home, was een vrij melancholiek en ingetogen werk met een knipoog richting de folk. De twee opwarmertjes Forgiven/Forgotten en Hi-Five die dit nieuwe album voorafgingen, leken een overstap naar steviger gitaarwerk en pop aan te kondigen. Hetgeen niet helemaal waar blijkt. Wel is de plaat aanzienlijk gevarieerder dan we tot dusver gewend waren, en dat ingetogen tintje vinden we gelukkig nog wel terug op songs als White Fire en Iota. Haar rake liedjes en kloeke zangstem zorgen ervoor dat Burn Your Fire For No Witness in alle afwisseling één geheel blijft, maar in beleving een welkom avontuur aangaat.
