Hoewel het Canadese Orchestra constant van naam verandert, weet bandleider Efrim Menuck constant constructief voort te borduren op eerder werk. Met zes nummers in vijftig minuten lijkt het wellicht alsof zijn maniakele prog rock nog steeds weids uitwaaiert, toch zit er wel degelijk meer lijn in de nummers en weet hij zijn stem ook meer richting te geven. Snoeihard , maar voorzien van genuanceerde strijkers is dit geen muziek voor de hitlijsten, maar wie de tijd neemt wordt meegezogen in het gitaargeweld.
