WILSON, JONATHAN

Eind 2011 werden wij aangenaam verrast door het album Gentle Spirit van zanger/gitarist/producer Jonathan Wilson. Ondanks zijn jonge leeftijd leek Wilson een tijdgenoot van de Laurel Canyon scene uit begin jaren zeventig met Jackson Browne en Crosby, Stills & Nash als duidelijke referentiekaders voor dit talent. Fanfare is de nieuwe plaat van Wilson en daarop spelen deze vier inspiratiebronnen een gastrol waarmee de cirkel weer keurig rond is. Fanfare sluit dan ook perfect aan bij de westcoast sound, maar is gelukkig nergens achterhaald of oubollig. Wilson heeft voor zijn nieuwe plaat de Steinway vleugel als hoofdinstrument ingezet en bouwt zijn songs op met rijke arrangementen vol strings, blazers, meerstemmige vocalen en af en toe zelfs een heel orkest. Opzet was een album te creëren als een widescreen; breed uitwaaierend en met een indrukwekkende sound. Hij schuwt daarbij het grote gebaar niet maar weet toch een intieme sfeer neer te zetten die je, dankzij de ingetogen vocalen van Wilson zelf, raakt. Fanfare is niet alleen technisch een knap album, het is dankzij het hoge niveau van de songs en uitvoering een plaat die je blijft draaien.