Slayer's status als trashmetal-goden is onaantastbaar. Elke nieuwe release van de groep is dan ook een gebeurtenis waar door de metalfan reikhalzend naar wordt uitgekeken. Helemaal nu de groep net als op Christ Illusion uit 2006 weer opereert in de originele line-up, dus met drummende octopus Dave Lombardo. Zijn terugkeer op het oude nest draagt er aan bij dat het viertal de meer moderne aanpak van Diabolus In Musica en God Hates Us All grotendeels laat voor wat het is en weer vol vuur teruggrijpt naar de stijl die de band zo legendarisch heeft gemaakt. De furieuze, met dodelijke precisie gespeelde riffs en de hysterische solo’s van het duo King/Hanneman, Lombardo’s superstrakke drumwerk en de onovertroffen schreeuwzang van Tom Araya hebben in ieder geval nog niets aan onvervalste stootkracht ingeboet. Ook hebben ze net als op South Of Heaven en Seasons In The Abyss wat meer aandacht besteed aan het structureren en arrangeren van sommige songs wat de afwisseling absoluut ten goede komt. Met World Painted Blood doet Slayer haar neem weer alle eer aan.