Anderhalf jaar terug veroorzaakte rietblazer Colin Stetson ophef in de muziekwereld: dit hadden we nog nooit gehoord. Een angstaanjagende geluidsmuur klonk vanuit één instrument, zonder elektronicafoefjes. Stetson gebruikte allerlei extended techniques als multiphonics (meerdere noten tegelijk blazen), circular breathing (onafgebroken uitblazen door de mond) en zingen tijdens het spelen. In combinatie met zijn unieke bassaxofoon, repeterende motieven en microfoons op instrument en keel geloofde niemand dat dit door één man in één take was ingespeeld. De sound en bezwerende composities blijven intrigerend op het laatste deel van zijn solotrilogie. Episch hoogtepunt is de titelsong, To See More Light. In 15 minuten trekt Stetson alles uit de kast in een uitgerekte harmonie waarin hij de longen uit zijn lijf schreeuwt, terwijl de donkere saxmuur aanzwelt en hij telkens uit geslagen positie meedogenloos hard uithaalt.