TORO Y MOI

Als iemand over tien jaar nog weet wat er in de jaren nul in godsnaam met termen als chillwave en glo-fi werd bedoeld, is de kans groot dat ie ook nog de naam Toro Y Moi uit de mouw schudt. Samen met Washed Out vormt Chazwick Bundick uit Columbia, South Carolina de voornaamste kandidaat om de slaapkamer definitief in te ruilen voor de echte poparena. Na de dromerige lo-fi-producties van zijn eerste twee albums en de slaapkamerdemo’s van June 2009 kiest hij nu bewust voor een heel gepolijst en funky popgeluid, iets wat zich eigenlijk al aandiende op de EP Freaking Out (met een cover van r&b-zanger Alexander O’Neal) en in de beste nummers van voorganger Underneath The Pine: Go With You, How I Know en Still Sound. Zelf verwoordt hij zijn ambitie voor Anything In Return als volgt: ‘I’m trying to make sincere pop music that’s not all processed and bubblegum. Underground isn’t always relevant; I want to see what’s popular, then put my own spin on it.’De populaire muziek van nu is r&b en dus leent Bundick de sjablonen en het vocabulaire van de mooie jongens en meisjes in de hitparade en brouwt er kleine funky liedjes van, poppy genoeg om zich meteen in je hoofd te nestelen en, in hun nog steeds vrij basale elektronische vorm, ook nog steeds stekelig genoeg om je af en toe uit je comfortzone te halen, zelfs al heb je een bloedhekel aan alles wat naar r&b riekt. Toro Y Moi maakt pure pop: dromerig, intiem en geïnjecteerd met het gif van een elektronische subcultuur die de dansvloer allang voorbij was. High Living, Say That, So Many Details, Cake – het zijn ook hits in een niet zo perfecte wereld, waar alleen de grootste talenten hun slaapkamer ontgroeien. (tekst: KOEN POOLMAN / OOR)