In 2005 emigreerde Josh Rouse vanuit Amerika naar Spanje. De singer-songwriter uit Nebraska bleef wel platen maken, maar het moet gezegd, Rouse haalde niet het niveau van eerder, want opeens was zijn muziek zorgeloos, oppervlakkig en met een luie groove. The Happiness Waltz is volgens zijn label een terugkeer naar de oude waarden. Wie de desolaatheid en treurige pracht verwacht van Rouse's debuut Dressed Up Like Nebraska (1998) komt bedrogen uit, maar The Happiness Waltz – mede door toedoen van meesterproducer Brad Jones – keert wel terug naar popalbums als 1972 (2003) en Nashville (2005). Een lichte weemoed is altijd aanwezig in de muziek van Rouse en dat is gelijk zijn kracht. De al te vrolijke liedjes op The Happines Waltz kunnen dan ook node gemist worden, maar daar staan schitterend melancholieke songs als Purple And Beige, The Ocean en titelnummer The Happiness Waltz tegenover.
