NORMAN, PHILIP

Ergens in de tachtiger jaren kreeg Mick Jagger een astronomisch voorschot van een uitgever om zijn autobiografie te schrijven. Met een ghostwriter ging hij aan de slag, maar het eerste resultaat was zo saai dat de uitgever het niet wilde uitbrengen. Jagger’s excuus was dat hij zich niks meer kan herinneren en dat maakte zijn memoires nogal oppervlakkig. Gerenommeerd biograaf Philip Norman - vele legendarische pop biografieën staan op zijn naam - dook diep in het leven van Jagger en komt daarbij tot een andere conclusie. Met een scherp oog voor detail onderzoekt Norman de beweegredenen voor Jagger’s daden en levenswandel. Vele interviews en jaren research gingen dit boek vooraf en het is dan ook een vuistdikke bio geworden die Jagger in alle facetten belicht. Norman’s conclusie is dat Jagger zich afschermt en zijn werkelijke gevoel niet kan tonen, voor alles moet hij ‘cool’ zijn en daar moet alles - inclusief vriendinnen, vrouwen en bandleden - voor wijken. Met zijn bovennatuurlijke geldingsdrang als het om vrouwenverovering of wereldsucces gaat kan Jagger over lijken gaan, maar paradoxaal genoeg laat hij ook regelmatig zich van een gevoelige kant zien. Zo is hij sterk betrokken bij Brian Jones’ verval en doet het hem echt zeer Jones uit de band te zetten. Ook Jagger’s gecompliceerde relatie met Keith komt aan bod, al is het jammer dat er weinig ruimte in het boek is voor de laatste pak ‘m beet 25 jaar. Op driekwart van het boek ben je pas aan het begin van de roemruchte jaren zeventig, zodat een deel twee van deze verder uitstekende biografie geen slecht idee zou zijn.