Hij is inmiddels 25 en boomlang, dus we moesten maar eens ophouden hem “wonderkind” te noemen. Het repertoire dat hij (sinds 2007) heeft opgebouwd kent vele soorten verrassingen, maar These Walls of Mine spant wat verrassingen betreft misschien wel de kroon. Het is Broderick’s derde vocale album - waarvan een aantal tracks overigens al in 2010 werden gepubliceerd op zijn “Flickr album” (als een kind van zijn tijd is Peter gek op experimenteren met nieuwe media).
De combinatie van zijn warme stem en de (misleidende) muzikale arrangementen schept een verwachtingspatroon dat net zo makkelijk weer omvergekegeld wordt. Klinkt vertrouwd, maar is eigenlijk vooral … raar! Over te totstandkoming van de teksten valt ook wel wat te zeggen: Crowdsourcing! Een voorgedragen email van zijn vader over zijn weggelopen kat, een uitnodiging om de op de lege plekken van When I [blank], I [blank] iets in te vullen, online overpeinzingen over waarom iemand doet wat hij doet (I Do This)… Broderick is in staat het spreekwoordelijke telefoonboek avontuurlijk te laten klinken, zoveel is duidelijk. Verrassend, Innovatief, Ontregelend, Relativerend. Maar vooral: Aangenaam Anders.
