CAT POWER

Chan Marshall maakt inmiddels 17 jaar platen als Cat Power. Inclusief het nu verschenen Sun telt haar oeuvre inmiddels 9 platen, die eigenlijk allemaal verschillend zijn. Ook op Sun gaat Chan Marshall weer niet verder op de gebaande paden, maar slaat ze voor de zoveelste keer in haar carrière nieuwe wegen in. De indie-rock, sadcore, Americana, indie-folk en Memphis soul en Delta blues uit het verleden duiken nog maar sporadisch op en hebben plaats gemaakt voor een behoorlijk vol klinkend geluid, waarin een voorname rol is weggelegd voor elektronica. Marshall had na het succes van The Greatest last van een hardnekkige writer’s block, zag haar relatie op de klippen lopen, had meerdere financiële tegenslagen en werd 40, maar desondanks is Sun een uitbundige plaat. Zeker vergeleken met platen als Moon Pix en You Are Free (volgens velen de beste platen van de Amerikaanse) is het zware elektronische klankentapijt op Sun wel even wennen. Veel songs worden gedragen door een dikke laag synths, waarin zelfs beats niet ontbreken. Veelzijdigheid is altijd de kracht geweest van de muziek van Cat Power en deze veelzijdigheid tilt ook Sun weer naar een hoger plan. De uitbundige instrumentatie op Sun wordt gecombineerd met intieme teksten en prachtige vocalen. Ook invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek hebben hun weg weer gevonden in songs die zowel toegankelijk als complex zijn. Net als alle vorige platen van Cat Power (misschien met uitzondering van het soulvolle The Greatest) is ook Sun weer geen plaat die je in één keer volledig weet te overtuigen, maar na enige gewenning valt alles op zijn plaats. Sun is een moedige en avontuurlijke plaat, maar uiteindelijk ook een hele mooie.