Veel Amerikanen kijken er alweer reikhalzend naar uit: verkiezingstijd! Gaat superdemocraat Obama een tweede termijn in of wordt het toch de conservatieve mormoon Romney? Ry Cooder weet het ook nog niet, maar heeft zo zijn eigen mening over ' zijn' Amerika dat maar passief voor de televisie zit en alles gelooft wat er door hun strot wordt geduwd. Hij gruwt van de Tea Party (Goin' To Tampa – sterke tekst), maar is ook kritisch over het huidige beleid. Zo is Guantanamo Bay nog immer gevuld met mensen die hun huis en haard kwijt zijn. De republikeinen krijgen ervan langs in de folkblues van Cold Cold Feeling. En Ry meent het! Hij nam deze plaat bijna geheel zelfstandig op en speelde alle instrumenten zelf, behalve de drums die hij uiteraard overliet aan zoon Joachim. In zijn vijftigjarige loopbaan heeft hij zijn roots nooit verloochend en daarom citeert hij weelderig uit eigen werk. Beste nummer is Kool Aid: rauwe bluesrock met heerlijke slide-uithalen en er staat ook nog een ouderwetse trainsong op: The 90 And The 9. Het is daarom misschien wel de eerlijkste plaat uit zijn oeuvre. Ry Cooder For President dan maar?
