Frans Bromet voelt zich steeds meer een vreemdeling in zijn eigen land. De ondoorzichtige managementcultuur, de voortschrijdende schaalvergroting binnen het onderwijs en de steeds onpersoonlijkere gezondheidszorg waar alles met de stopwatch lijkt te moeten worden gemeten... Frans is boos! Dochter Laura kijkt iets optimistischer tegen de wereld aan, probeert in haar gemeente mee te praten in de besluitvorming en zet haar eerste stappen in het politieke apparaat in Den Haag. Frans filmt alles op zijn geheel eigen wijze en vraagt iedereen de oren van het lijf met zijn inmiddels bekende stemgeluid. Hij gunt de kijker een blik in zijn persoonlijke leefwereld en vanzelf groeit de sympathie voor zijn ongenoegen. Hij heeft ook gewoon gelijk natuurlijk. Waar gaat dit land heen en wat moet er van deze wereld worden?