Na het prettig lome tussendoortje Mimosa is er nu eindelijk een derde album van de Amerikaanse gangstergroep Fun Lovin Criminals. De voorbode, een videoclip vol mooie vrouwen, foute dieven en de heren zelf als redders in nood, mocht er wezen. Loco, het album, ook. De groep gaat meer en meer de groove-kant op. Slechts een enkele maal worden de rockgitaren weer opgepakt. Die gitaarnummers zijn als gimmick leuk, maar niet blijvend interessant. Juist de funk van de heren interesseert. En die krijgt ruimschoots de kans. Al is de afwisseling groot, want funk verschijnt natuurlijk in vele vormen. Zo vliegt Loco van stoere hiphop naar scherpe G-funk en prachtige ballads. Dit stoort echter niet: Loco is verreweg het meest volwassen album tot nu toe en daarmee ook gelijk het beste.