Soms kan muziek, hoe mooi ook, een nachtmerrie zijn voor de platenhandelaar die zijn bakken keurig heeft ingedeeld naar soort of genre. Niet dat het werk van de Waalse componist en trekharmonicaspeler Didier Laloy zomaar uit de lucht komt vallen - de verwijzingen naar musette, folk, jazz en kamermuziek zijn talrijk - maar het eindresultaat laat zich nergens vastpinnen. De enige vergelijking die hout snijdt, is die met tangovernieuwer Astor Piazzolla. Net als hij werkt Laloy ogenschijnlijk simpel bronmateriaal om tot complexe muziek vol spanningsbogen, die niet alleen melodieus en visueel stimulerend is, maar ook emotioneel diepgravend en van een bedwelmende schoonheid.
Op zijn nieuwe album Noir's wordt Laloy bijgestaan door zijn vaste begeleiders Frédéric Malempré (percussie) en Pascal Chardome (gitaar en piano), aangevuld met celliste Kathy Adam, die zowel de baspartij als af en toe een strijkerssectie voor haar rekening neemt.