Two Dancers, het vorige album van Wild Beasts, werd vorig jaar in Engeland genomineerd voor de prestigieuze Mercury Prize. De plaat was een flinke stap vooruit ten opzichte van het ook al goed ontvangen debuut, Limbo, Panto uit 2008. Werd de band toen nog nadrukkelijk vergeleken met de Smiths, anno 2011 gaat dat nauwelijks meer op. Op Smother zijn de jengelende gitaren namelijk volledig naar de achtergrond verdwenen en voert elegante en warme elektronica de boventoon. Nu betekent dat overigens niet dat er sprake is van een al te drastische want Smother ligt toch redelijk in het verlengde van Two Dancers. De fraaie kopstem van Hayden Thorpe vaart zeer wel bij de lichtvoetige liedjes die zich niet direct opdringen aan de luisteraar, maar wel van zeer hoog niveau zijn en bij vaker luisteren steeds meer onder de huid kruipen. Het zou me niet verbazen als Wild Beast met deze erg mooie plaat ook in ons land gaan doorbreken.