BEATLES

Dit wordt doorgaans afgedaan als een van de mindere Beatles albums. Gemaakt tussen twee intensieve tours, afgeraffeld voor Kerstmis 1964, en wegens te weinig nieuw materiaal opgevuld met covers. Nou, zet dan deze fonkelnieuwe (stereo) remaster maar eens op en laat je verrassen. Zo opent de plaat met drie ijzersterke Lennon-McCartney composities, die echter vooral van Lennons hand zijn: No Reply, I’m A Loser en Baby’s In Black. De sombere teksten, vol liefdesverdriet, contrasteren scherp met de uitbundige vrolijkheid van de voorganger A Hard Day’s Night. Wat deze nummers nog belangrijker maakt is dat het de eerste Beatles liedjes zijn waarin de invloed van de net door Lennon ontdekte folkrock en Bob Dylan merkbaar is. The Beatles beginnen zich los te maken van de Merseybeat en ondernemen hun muzikale ontdekkingsreis. Daarnaast bevat het album ook een van de grootste Beatles-krakers: Eight Days A Week. En als we bedenken dat ze in dezelfde periode ook nog het aanvankelijk alleen op single uitgebrachte I Feel Fine opnamen, kun je moeilijk volhouden dat ze creatief wat minder waren. Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat ze in zo’n korte en hectische tijd nog in staat waren zo’n sterke plaat te maken.