Het is alweer acht jaar geleden dat British Sea Power debuteerde met het door de critici zeer lovend ontvangen The Decline Of British Sea Power. Een grote doorbraak lag op de loer, maar kwam het uiteindelijk toch niet van. Misschien maar goed ook, want hoeveel Britpop bandjes zijn de afgelopen jaren niet onder gegaan aan hun eigen succes? British Sea Power kon rustig doorgaan met het ontwikkelen van haar eigen stijl, wat resulteerde in nog twee uitstekende albums. Album vier (of vijf, als je de soundtrack voor de film Man Of Aran meetelt) mag er ook weer zijn. Alle bekende ingrediënten die de band in de afgelopen jaren beproefde zijn weer aanwezig, aangevuld met een paar subtiele nieuwe smaken. Donkere postpunk, Arcade Fire-achtige bombast en lang uitgesponnen postrock, het gaat moeiteloos samen op deze opvallende politiek getinte plaat. Een meesterwerk is Valhalla Dancehall niet, maar de plaat bevat meer dan genoeg sterke momenten om te overtuigen.
