JAMIROQUAI

Verrassend begonnen in 1992 tijdens de acid-jazz hoogtijdagen en daarna werd steeds meer funk, soul, pop, funk en elektronica toegevoegd. Ziehier de muzikale ontwikkeling van Jamiroquai van de afgelopen 18 jaar en goed voor meer dan 25 miljoen verkochte platen. Ooit begonnen als gezellig eco-bandje met focus op bescherming van de aarde en zich doorontwikkelend tot formulepop met teksten over ruimtemeisjes, auto’s en andere dure hobby’s van zanger Jay Kay. Oftewel van wollen mutsje naar design Indianentooi met zoetgevooisde stem. De contractuele zeven albums zijn er allemaal bij Sony gekomen (inclusief obligate Best-Of). En nu zo’n zes jaar na het laatste soloalbum een geheel nieuwe start met een nieuw label. Alle clichés kunnen weer uit de kast: meer bezieling, minder dichtgesmeerde arrangementen en een organisch en gevarieerd bandgeluid. Een zanger die 40 geworden is en zich wil revancheren op zijn wat gemakzuchtige laatste albums. Zondermeer behoort dit album tot de betere van Jamiroquai. De teksten blijven altijd wat eendimensionaal maar de sound barst van de feestelijke citaten uit de 70-jaren soul en funk met her en der een vleugje 80’s-disco en dance (White Knuckle Ride). En als het onweerstaanbare refrein uit Lifeline vervolgens niet uit je hoofd te krijgen is dan is de boodschap duidelijk: het is weer 1992!