Nu was Black Mountain nooit echt vies van onbewandelde paden en experimentele uitstapjes, maar de benadering op Wilderness Heart is er toch weer een die veel fans ongetwijfeld niet aan zagen komen. Zo zijn de spacey seventies-riffs van voorganger In The Future langzaam neergedaald om in het aardse wortel te schieten en uit te groeien tot wonderschone, pure songs. Natuurlijk schermt de band nog steeds met scherpe, Sabbathesque gitaardegens, maar de afwisselende zang van Stephen McBean en Amber Webber is duidelijk naar de voorgrond getreden. Nummers als Old Fangs en Rollercoaster laten zo een kant van de Canadese psychrockers die tegelijkertijd de meest toegankelijke als de meest solide is. Let Spirits daarentegen is juist een grotesk blok rockgeschiedenis dat zowel Led Zeppelin als The Stooges eert. Tussen die fascinerende uitersten ligt een dapper en succesvol bewandelde nieuwe weg, die zowel de band als de fans veel moois zal gaan brengen.
