Van rockende noise naar meer dromerige electronische pop. De muzikale koers van dit New Yorkse trio, vroeger in de Sonic Youth hoek geplaatst, is sinds de oprichting in 1995 aardig aangepast. En datlegt ze geen windeieren. Dit achtste album is er weer een voor in de boeken. Zangeres Kazu Makino en de tweelingbroers Simone en Amedeo Pace gaan door waar ze op het vorige album 23, uit 2007, gebleven waren en brengen je zoete liedjes, die gebouwd zijn rondom subtiele beats, warme synths, fraaie melodieën, hoekige gitaarrifs, diepe bassen en de euforische, prachtige vocalen van Kazu Makino. De sterk aanwezige synths zijn met name te danken aan Fever Ray producers Van Rivers en Subliminal Kid, die de plaat produceerden en die een synth achtergrond hebben. De liedjes zijn misschien iets meer uitgekleed, maar daardoor juist krachtiger. Penny Sparkle is een zeer sterk album, vol aanstekelijke uptempo pop. Om verliefd op te worden.
