CAMEL

Niet geheel chronologisch brengt het fraaie Esoteric-label drie heruitgaven op de markt van Camel. Overigens komen er nog drie. Breathless uit 1979 is het vervolg op Rain Dances een uitstekende plaat met meer korte songs dan daarvoor. Hier wordt die lijn doorgetrokken en heeft eveneens een prachtig resultaat tot gevolg. Overigens bevat het met Echoes en The Sleeper nog steeds twee lange stukken. The Single Factor is op zich geen slechte plaat maar beduidend minder dan Breathless, mede door de poging te lijken op de Alan Parsons Project. De liedjes zijn meer popgeoriënteerd en veel van de progressieve elementen zijn verdwenen. Stationary Traveller, met Ton Scherpenzeel op toetsen valt eigenlijk tussen de eerste twee in. De over Berlijn gaande plaat is fraai opgebouwd, kent het popachtig karakter maar heeft ook nog wat prog-elementen aan boord. Let wel op dat de drie platen soms wat zeventiger/tachtiger jaren klinken. Alle platen kennen een bonustrack, de laatste twee. Fraai opnieuw gemastered en voorzien van een goed boekje. Leuke worp dus.