ARCTIC MONKEYS

Als er één ding is dat Humbug van z'n twee voorgangers onderscheidt, is dat de plaat ongetwijfeld minder unaniem jubelend ontvangen zal worden. Na twee platen die insloegen als clusterbommen vol vlijmscherpe granaatscherven, heeft de band uit Sheffield het op hun derde aangedurfd een minder frontale aanval te kiezen. Het zal voor de fans die I Bet You Look Good... en Brianstorm nog steeds grijs draaien even slikken zijn, want op Humbug zullen ze het moeten doen met Pretty Visitors, het enige nummer dat nog direct doet denken aan die felheid. De rest van Humbug wordt overschaduwd door een bedrukte, onheilspellende sfeer en daarmee overeenkomstig behoorlijk minder uitbundige nummers. Zijn de brutale schoffies volwassen geworden? Zo zou je het kunnen zien maar eigenlijk heeft Alex turner zich daarvoor al teveel bewezen als een wonderbaarlijk componist. Het lijkt er eerder dat hij zich de vrijheid bij The Last Shadow Puppets goed heeft laten smaken en zijn Monkeys nu meeneemt op een groter muzikaal avontuur, want dat is Humbug boven alles. De bronstige binnenkomer My Propeller, het dromerige Secret Door en het benauwd groovende Fire And The Thud, het zijn zeer smakelijke uitersten binnen het samenhangende geluid van deze nieuwe plaat. Ultiem hoogtepunt zijn de afsluitende drie nummers die het beste van Josh Hommes invloed als co-producer en de glasheldere eigen visie van de band samenvatten in een boedstollend slotstuk.