Jacob Ellen, de singer-songwriter achter Puma Blue, zingt zo sierlijk als Jeff Buckley en zo kwetsbaar als Elliott Smith. Zijn stem vormde op Holy Waters (2023) een warm geheel met invloeden van trip-hop en neo-soul. Voor antichamber zette hij de ramen van zijn ziel echter wagenwijd open en liet hij de kou binnen. Hij schreef dit album tijdens een tweetal winterse weken, terwijl hij alleen in zijn huis aan het bos verbleef. Dit leverde negen intieme folknummers op, die tekstueel geplaagd zijn door eenzaamheid en verlangen. Op Hotel Room zingt hij bijvoorbeeld: “So I'll sink into the chair / Something wrong inside me / 'Cause I thought I felt you there / Sitting quiet beside me.” Shame, een cover van Low, klinkt wonderbaarlijk genoeg nog melancholischer dan het origineel. Op de overige vier nummers hoor je wegstervende pianoklanken over tape loops en veldopnames. Hiermee roept Ellen een spookachtige atmosfeer op die aan Grouper doet denken. Je krijgt spontaan weer zin in de winter.