CENTRAL CEE

Waar de Britten nooit hun invloedssfeer in de rock en punk hebben verloren, al een aantal jaren de jazz naar nieuwe hoogtes (en grote podia) weten te katapulteren, zijn ze inmiddels ook echt toonaangevend in het, normaliter toch super-Amerikaanse, hiphop imperium. Ik durf zelfs voorzichtig te stellen dat de Nederlandse jongens en meiden zich meer laten inspireren door wat er in de straten van de grauwe Londense en andere buitenwijken wordt uitgespookt, dan menig Amerikaanse tegenhangers - inclusief de drang om messen op zak te hebben, jammer genoeg… UK rap, met al die vette invloeden uit de dub, jungle en grime, komt met een bepaalde aanstekelijke energie en verwaandheid. Hun rijmschema’s dansen over de beat heen, durven deze uit te dagen door kicks en snares over te slaan. Toch kon Central Cee het niet laten zich ook te willen meten met US-rappers zoals 21 Savage en Lil Baby, rappend wie hij wel niet was geweest als hij in Oakland of North Carolina was opgegroeid. Een klein calimero-complexje? ‘The price go up when it’s USD’, rapt 21. Als Central Cee en consorten (Skepta, Dave, ze doen allemaal mee) deze lijn doorzetten, vraag ik me af hoe lang dit nog zo is… (Stef Mul)