DE KIFT

Op goede zaken mag best even gewacht worden. Niemandsland is de opvolger van het vier jaar eerder verschenen Hoogriet. Het nieuwe album van De Kift valt in eerste instantie vooral op dankzij de prachtige hoes, ditmaal bestaande uit een vernuftig gevouwen collage van oude ansichtkaarten met aan weerszijden bijpassende uitklappende boekjes, op cd in het formaat van een vinyl single. De Kift geeft de oren en ogen de kost en dat is zoals ook muzikaal op Niemandsland hoorbaar een steeds terugkerende zekerheid. Melancholie in tekst en hoekige melodieën, die hun vroege wortels in de punk niet verloochenen. Er werden ditmaal teksten gebruikt van uiteenlopende schrijvers, van Sylvia Plath tot recenter werk en zelfs een eigenhandige bewerking van Johnny Cash zijn Thirteen. Mag de titel dan misschien een onbestemde indruk wekken, De Kift is al jaren een warm thuis voor de zoekende en vragende en dat heeft ondanks de vaak wat zwaarmoedige verhalen een zalvende werking. Met zulke kwaliteiten kan men blind vertrouwen op alles wat de band ons voorschotelt. (Corné Ooijman).

Bezetting

Ferry Heijne trompet, trombone, gitaar, zang

Wim ter Weele drums

Mathijs Houwink basgitaar

Pim Heijne gitaar, ukelele, hakkebord, banjo

Patrick Votrian trombone, bastuba, bariton

Roos Janssens baritonsax, altsax, ukelele, zang

Marco Heijne percussie, zang

Niemandsland
Dageraad
Kompanen
De Nacht
Mooi
Trompetboom
Wereld, Wereld
Witte Vlinder
Lied van Mijn Gramschap
Vogels
Wals
Rode Maan
Ansicht