PANDA BEAR

LUISTERTRIP MRT 2025 // Noah Lennox kennen we vooral als drummer bij Animal Collective, waar hij af en toe ook wat andere zaken voor zijn rekening neemt. Onder zijn alter ego Panda Bear timmert hij ook al weer ruim 25 jaar aan de weg, en daarin doet hij eigenlijk (bijna) alles. In al zijn verschijningsvormen weet hij zich eigenlijk van alle markten thuis, en op Sinister Grift begint het dan ook met Praise, waarbij toch vooral The Beach Boys in herinnering worden geroepen. Sowieso doen zijn vocale arrangementen heel erg aan de sixties denken, waar behalve de strandjongens ook The Hollies en CSNY weleens in gedachten komen. Het licht tropische Ends Meet en zelfs het wat donkere Venom’s In kennen een zeer prettige poppy feel, waardoor het lijkt alsof juist alle uithoeken van de sixties pop verkend worden. Hoewel hij per album meestal een andere invalshoek kiest, is dit album wel een teken dat Lennox solo zich op een wat toegankelijker pad begeeft dan met zijn bandje. Een heerlijk album, waarmee de lente gelijk in aantocht lijkt. (Jurgen Vreugdenhil)